| 2:1 | Nie masz zatem wymówki, ty, który osądzasz bliźniego. Potępiając jego, potępiasz przy tym siebie. Sam bowiem, jako sędzia, postępujesz jak on. | Jak często zdarza się nam osądzać bliźniego za zło? Dlaczego to robimy? O czym powinniśny pamiętać, aby nie popadać w pozę sędziego? | |
| 2:2 | A wiemy, że wyrok Boży na winnych takich czynów jest jak najbardziej słuszny. | Dlaczego wyrok Boży za grzechy jest słuszny? | |
| 2:3 | Czy więc liczysz na to — ty, który potępiasz innych, a sam postępujesz tak samo — że unikniesz kary? | Dlaczego uważamy, że sąd ominie akurat nas? | |
| 2:4 | A może lekceważysz ogrom Bożej dobroci, powściągliwości i cierpliwości, nieświadom, że Jego dobroć zachęca cię do opamiętania? | Lekceważenie Boga, do jakiej kategorii zalicza się takie postępowanie? | |
| 2:5 | Bo przecież stosownie do swego uporu i nieskruszonego serca ściągasz na siebie coraz większy gniew. Dosięgnie cię on w dniu gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, | Gniew Boży dosięga nas obecnie, czy nie dosięga? Czym będzie się różnił gniew w dniu sądu od dzisiejszego zagubienia czy nawet nieszczęścia? | |
| 2:6 | który odpłaci każdemu stosownie do jego czynów. | Jaka cecha (atrybut) Boga, została tu opisana? | |
| 2:7 | Ci, którzy przez wytrwałość w dobrym czynie dążą do chwały, czci i nieśmiertelności, otrzymają życie wieczne. | Jak się ma ten wiersz do wielokrotnych stwierdzeń Apostoła, że życie wieczne jest wyłącznie darem łaski Bożej i nie pochodzi z uczynków? | |
| 2:8 | Tych natomiast, którzy w imię własnego zysku odmawiają posłuszeństwa prawdzie, a oddają się niesprawiedliwości, czeka gniew i trwoga. | Jakie znaczenie mają wersety 7 i 8 w kontekście doskonałej sprawiedliwości Boga? | |
| 2:9 | Ucisk i udręka dotknie duszę każdego człowieka popełniającego zło, najpierw Żyda, potem Greka. | Dlaczego sąd spadnie najpierw na Żyda? | |
| 2:10 | Natomiast chwała, cześć i pokój czeka każdą osobę czyniącą dobro, najpierw Żyda, potem również Greka. | Dlaczego nagroda przypadnie najpierw Żydowi? | |
| 2:11 | Gdyż Bóg wszystkich ludzi traktuje jednakowo. | Jak w. 11 wyjaśnia / dodaje do w. 6 | |
| 2:12 | Ci więc, którzy zgrzeszyli nie mając Prawa, poginą bez niego. Ci natomiast, którzy zgrzeszyli w ramach Prawa, będą przez nie osądzeni. | W jaki sposób posiadanie Prawa (10 przykazań + ...) chroni przed potępieniem? | |
| 2:13 | Gdyż nie ci, którzy słuchają Prawa, są sprawiedliwi u Boga, lecz ci, którzy je stosują, mogą liczyć na usprawiedliwienie. | Jak w. 13 rozwija tezę postawioną w w. 7 | |
| 2:14 | Bo gdy poganie, nie mający Prawa, z natury czynią to, co Prawo nakazuje, to sami — choć Prawa nie mają — stanowią je dla siebie. | Żydzi uznawali pogan za psy, bo Bóg nie dał in Prawa. W jaki sposób Apostoł polemizuje z takim podejściem? | |
| 2:15 | Dowodzą też, że czyn zgodny z Prawem pochodzi z tego, co mają wypisane w swych sercach. Poświadcza to ich sumienie oraz myśli, które ich oskarżają lub biorą w obronę). | Jak związek ma uniwersalnie wypisane w sumieniach Prawo, ze sprawiedliwym sądem Boga? | |
| 2:16 | [Ten sąd] dokona się w dniu, gdy, zgodnie z głoszoną przeze mnie dobrą nowiną, Bóg przez Chrystusa Jezusa osądzi ukryte sprawy ludzkie. | Jakie znaczenie ma dla Boga to co ukryte w porównaniu z tym co ujawniamy? | |
| 2:17 | Jeżeli natomiast ty określasz się Żydem, znajdujesz oparcie w Prawie, szczycisz się Bogiem; | Oto np religijny Żyd. | |
| 2:18 | jeśli umiesz rozpoznać Jego wolę i pouczony przez Prawo wskazać to, co jest ważne; | Oto np religijny Chrześcijanin. | |
| 2:19 | jeśli masz przekonanie, że jesteś przewodnikiem niewidzących, światłem pogrążonych w mroku, | Oto np religijny Muzułmanin. | |
| 2:20 | wychowawcą niemądrych, nauczycielem ludzi nieświadomych rzeczy, człowiekiem znajdującym w Prawie wyraz wiedzy i prawdy — | Oto np religijny ....... | |
| 2:21 | jeśli więc ty pouczasz drugiego, dlaczego sam nie czerpiesz z tej wiedzy? Dlaczego głosisz, by nie kraść, a kradniesz? | Jego podstawowy problem: nie żyje zgodne z tym co mówi! | |
| 2:22 | Mówisz, by nie cudzołożyć, a cudzołożysz? Brzydzisz się bożkami, a rabujesz świątynie? | Dlaczego łatwiej jest mieć odpowiednie przekonania, niż żyć zgodnie z nimi? | |
| 2:23 | Szczycisz się Prawem, a przez przekraczanie Prawa znieważasz Boga? | Dlaczego Bóg nie honoruje dobrej woli takiego człowieka, jego szlachetnych intencji? | Patrz: Ew. Łukasza 18:7-14 |
| 2:24 | Gdyż to z waszego powodu — jak czytamy — obraża się wśród pogan imię Boga. | Dlaczego poganie bluźnią Bogu - obcując z ludźmi religijnymi? Jak brzmi takie bluźnierstwo? | |
| 2:25 | Obrzezanie bowiem ma znaczenie, jeżeli przestrzegasz Prawa. Jeśli natomiast łamiesz Prawo, twoje obrzezanie jest równoznaczne z jego brakiem. | Dlaczego bycie częścią narodu wybranego nie stanowi tytułu, uprawniającego do nieba? | |
| 2:26 | Jeśli z kolei nieobrzezani strzegą słusznych wymogów Prawa, to czy przy swym braku obrzezania nie zostaną potraktowani jako ci, którzy zostali mu poddani? | Dlaczego bycie poza narodem wybranym nie jest równoznaczne z potępieniem? | Patrz: opinia faryzeuszów z Ew. Jana 7:49 |
| 2:27 | Dlatego ten, kto po urodzeniu nie został obrzezany, a jednak przestrzega Prawa, będzie sądził ciebie, który pomimo znajomości litery Prawa oraz obrzezania, jesteś przestępcą Prawa. | Co znaczy tutaj przestrzegać prawa i nie przestrzegać prawa? Czy Paweł mówi o doskonałym (bezgrzesznym) posłuszeństwie czy o jakimś innym? | |
| 2:28 | Żydem jest się właściwie nie przez to, co widać na zewnątrz. Również nie w tym, co widoczne na ciele, zamyka się sens obrzezania. | Obrzezanie było widocznym znakiem związania się Boga z Izraelem. Co Paweł chce do tego znaku dodać? | |
| 2:29 | Żydem jest się wewnątrz, a obrzezanie serca jest sprawą ducha, a nie litery. Taki człowiek zyska pochwałę nie u ludzi, lecz u Boga. | Jeżeli znak przymierza z Bogiem ma charakter duchowy, jak można go dostrzec? Kto, w głównej mierze widzi ten znak? | |
