6:1 | Moglibyśmy zapytać: Czy więc mamy pozostać w grzechu, by tym bardziej pomnożyć łaskę? | Powracające pytanie niewierzących: Jeśli można być zbawionym przez wiarę - bez uczynków - to mogę robić co chcę! | Patr Rz 3.8 |
6:2 | W żadnym razie! W jaki sposób my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć? | Nie możesz! Dlatego że przez wiarę wszedłeś do innej rodziny. Dlatego że umarłeś dla starej rodziny. | |
6:3 | Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? | Co to znaczy być zanurzonym w śmierć Jezusa? Czy człowiek jakoś to przeżywa, czy też dzieje się to zupełnie poza nim. Jaką rolę odgrywa chrzest. | |
6:4 | A zatem za sprawą chrztu zostaliśmy pogrzebani wraz z Nim w śmierć, abyśmy wzorem Chrystusa, który został wzbudzony z martwych przez chwałę Ojca, my również prowadzili nowe życie. | Umarliśmy dla grzechu i nawet zostaliśmy pochowani. | |
6:5 | Bo jeśli jesteśmy złączeni z Nim w podobieństwie Jego śmierci, tym bardziej będziemy — w zmartwychwstaniu, | Oto kolejność: Najpierw umierasz, potem żyjesz nowym zyciem | |
6:6 | wiedząc, że nasz stary człowiek został razem z Nim ukrzyżowany, aby ciało grzechu zostało zniszczone i abyśmy już dłużej nie byli zniewoleni przez grzech. | Mamy wiedzieć o tym, że nasz stary człowiek został zabity - abyśmy już nadal nie służyli grzechowi. | |
6:7 | Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu. | W jakim sensie śmierć uwalnia od grzechu, skoro wiemy, że dusze ludzi potępionych nie są od niego wyzwolone? | |
6:8 | Jeśli zaś umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z Nim będziemy żyć, | | |
6:9 | mając świadomość, że wzbudzony z martwych Chrystus już nie umrze, śmierć już nad Nim nie ma władzy. | Co jest większym cudem, to że Chrystus żyje, czy to że umarł? | |
6:10 | Gdy bowiem umarł, dla grzechu raz na zawsze umarł, a gdy żyje — żyje dla Boga. | | |
6:11 | Podobnie i wy zaliczajcie siebie do umarłych dla grzechu, a jednocześnie do tych, którzy żyją dla Boga w Chrystusie Jezusie. | Jak wierzący jest związany z Chrystusem? | |
6:12 | Niech więc grzech nie panuje w waszym śmiertelnym ciele i nie podporządkowuje was swoim żądzom. | Skoro wszystko się zmieniło, co z grzechem, który nadal nas jakoś tam ciągnie? | |
6:13 | Nie udostępniajcie mu też swoich członków jako narzędzi nieprawości. Oddawajcie siebie raczej Bogu, jako ożywieni z martwych. Jemu oddawajcie swe członki, niech służą za oręż sprawiedliwości. | Co to znaczy, że mamy oddawać się Bogu a nie oddawać się złemu? Jak to praktycznie wykonać? | |
6:14 | Grzech bowiem nie będzie nad wami panował, gdyż nie jesteście już pod Prawem, lecz pod łaską. | To obietnica Boga, która nie może zawieść. Jak trzymać Boga za słowo w tej sprawie? | |
6:15 | Cóż zatem? Czy mamy grzeszyć, dlatego, że nie jesteśmy już pod Prawem, lecz pod łaską? W żadnym razie! | Powracające pytanie: Czy będąc ożywionym przez Boga mogę grzeszyć? | |
6:16 | Czy nie wiecie, że jeśli posłusznie oddajecie się w niewolę, to stajecie się niewolnikami tego, kto przejmuje nad wami władzę? Jeśli to będzie grzech, to skutkiem będzie śmierć. Jeśli posłuszeństwo — to końcem sprawiedliwość. | Dlaczego Bóg pozwala, by grzech brał w niewolę (czasowo) nawet niektóre z jego adoptowanych dzieci? | |
6:17 | Lecz Bogu niech będą dzięki, że gdy jeszcze byliście niewolnikami grzechu, całym sercem poszliście za tego rodzaju nauką, z którą was też zapoznano, | Jak zachowali się wierzący, o których mówi Paweł? | |
6:18 | i wyzwoleni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości. | Czy Bóg jest niewolnikiem sprawiedliwości? | |
6:19 | Pozwólcie, że użyję przykładu z życia, ze względu na słabość waszego ciała. Otóż jak oddawaliście wasze członki w niewolę nieczystości i bezprawia dla jego popełniania, tak teraz oddawajcie wasze członki w niewolę sprawiedliwości — dla uświęcenia. | W jaki sposób oddawaliśmy się nieprawości? Czego możemy się z tego nauczyć - gdy pragniemy inaczej zyć? | |
6:20 | Bo gdy służyliście w niewoli grzechu, byliście wolni od sprawiedliwości. | Co to znaczy że sługa grzechu jest wolny od sprawiedliwości? | |
6:21 | I jakie wówczas mieliście korzyści? Takie, których się teraz wstydzicie, a których końcem jest śmierć. | Jakie są korzyści z bycia niewolnikiem grzechu, jakie są koszty? | |
6:22 | Teraz natomiast, wyzwoleni od grzechu, a oddani w niewolę Bogu, macie korzyść służącą uświęceniu, a końcem jest życie wieczne. | Jakie są korzyści z bycia niewolnikiem sprawiedliwości, jakie są koszty? | |
6:23 | Gdyż zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem Bożej łaski jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. | Czy chodzi tu o chrześcijanina, który grzeszy, czy o podsumowanie i powtórzenie tezy o ostatecznym rozwiązaniu problemu grzechu i śmierci? | |